Bossen van de Beeltjens tot in Gerhagen

De Merodebossen zijn een begrip in de streek. Van voormalig jachtterrein en productiebos van de familie de Merode evolueren ze naar hoogwaardige natuur in combinatie met klimaatvriendelijke houtproductie. Ze sluiten ook naadloos aan bij het natuurgebied Gerhagen in Tessenderlo.

De Beeltjens – Kwarekken en Sterschots in Westerlo

De Beeltjens liggen in de achtertuin van Westerlo. Ze sluiten aan bij de dorpskern ter hoogte van het kasteel van Jeanne de Merode en zijn een prachtig geheel van dreven, loofbos (Eik, Beuk en Berk) en naaldbos. De eerste dreven werden in het begin van de 18de eeuw aangelegd door Jan Philips Eugeen de Merode. Hierdoor komen een aantal oude bosplanten voor, met specifieke ecologische eisen. Ook varens zijn er talrijk, zoals de zeldzame Stippelvaren die je vindt langs de dreven waar hij het licht opzoekt. De zeldzame Boommarter vindt dan weer zijn biotoop dieper in de bossen. Vanaf de 21ste eeuw wordt er in de Beeltjens ingezet op natuurlijke verjonging. Voor de 18de eeuw was de Beeltjens een heidegebied. Hierdoor komt er nu nog veel Blauwe bosbes voor.

In de Beeltjens ligt verder de Asberg, een zandduin van 24 meter en meteen ook het hoogste punt van Westerlo. Op de Asberg stond vroeger heide. Momenteel probeert men naaldbos opnieuw te herstellen tot heide.

Ten zuiden van de Beeltjens, in het lager gelegen drassig gebied van de Grote Nete, bevindt zich de Kwarekken. Deze 2 bosrijke gebieden zijn van elkaar gescheiden door de doorgangsweg ‘Asberg’, maar een houten wandelbrug zorgt toch voor verbinding.

Herenbossen in Hulshout

Ten westen van Westerlo liggen de moerasrijke Herenbossen van Hulshout. Tijdens de tweede wereldoorlog werd het bos bijna volledig gekapt. Deels door de bezetter, deels door de plaatselijke bevolking die brandhout nodig had. Hierdoor bestaat het bos uit een vegetatie van loofbomen van zowat 50 jaar oud. Door het bos en de aanpalende beemden kronkelt de Steenkensbeek. Hof ter Laken, een kasteel uit de 19de eeuw, wordt omgeven door een waardevol park.

Bossen van Varenbroek, Hertberg en Helschot in Herselt en Laakdal

Tussen het kasteel de Merode en de abdij van Averbode en de Laakvalleien ligt een aaneensluitend geheel van Merodebossen. De bossen van Varenbroek en Helschot worden gedomineerd door Zomereik en Wintereik, afgewisseld met Lijsterbes, Spork en Zwarte els. De vegetatie sluit aan bij wat typisch is voor oud bos: Muskuskruid, Elzenzegge, Speenruid, en Kamperfoelie, Bosanemoon, Dotterbloem, Dalkruid, Groot heksenkruid, Wilde kardinaalsmuts, Grote muur, en zelfs Gewone agrimonie en Tormentil.

Hertberg in Herselt bestaat uit een variatie van loofbos en naaldbos. Hier ligt ook het zeer toegankelijke Provinciaal Groendomein Hertberg van de provincie Antwerpen. Hier wordt ingezet op natuurbeleving voor iedereen en natuureducatie. Zo is er, onder meer een verhard buggy- en rolstoelvriendelijk pad. Het domein ontvangt schoolgroepen en voor de jongsten is er een uitdagend multimovepad.

Verspreid in de bossen zie je de Middelste bonte specht, Havik, Buizerd en Houtsnip. Ook de Steenmarter, Vos en Hazelworm zijn aanwezig. Bij valavond kan de rustige wandelaar met vrij grote zekerheid de Ree spotten.

Vleermuizen krijgen bijzondere aandacht in de Merodebossen. Naast wetenschappelijk onderzoek ter plaatse worden ook ingrepen gedaan om de verschillende vleermuizensoorten meer kans te geven. De combinatie van dreven, bossen en oude gebouwen maken het gebied een trekpleister voor de vleermuis. Er zijn al zeker 7 soorten waargenomen.

Gerhagen, Houterenberg en Schoterse Bossen in Tessenderlo

Gerhagen, een naaldbos dat begin 20ste eeuw tot stand kwam, wordt al enkele decennia stap voor stap omgevormd tot een meer natuurlijk gemengd bos, met kansen voor heideherstel en waardevolle bosranden. Het geheel is een boscomplex van maar liefst 800 hectare.

Centraal in het bosgebied ligt de Pinnekenswijer, een Vlaams natuurreservaat van 32 hectare waar gewerkt wordt rond heideherstel. Na 10 jaar afwezigheid keerde De Nachtzwaluw, de Boomleeuwerik en de Klapekster terug. In de Pinnekenswijer is o.a. Moeraswolfsklauw aanwezig.

In het zuiden sluit Gerhagen aan bij het natuurreservaat de Houterenberg. Zandige stuifduinen wisselen er af met eikenberkenbossen en heiderelicten.

Tessenderlo kent nog andere bossen, hoofdzakelijk met naaldbomen aangeplant. De Schoterse bossen, de Baalberg en de Rodeberg liggen allen ten westen van Tessenderlo op wandelafstand van Tessenderlo centrum.

Meetshovenbos

Meetshovenbos is een beetje de uitzondering op de regel in Landschapspark de Merode. Het is ook een bos dat ontstaan is rond een kasteel (het huidige ‘Wit Toreken’), maar hier was het het geslacht Meynaertshoven, en niet de familie de Merode, die er woonde. Maar, het kan de flora en fauna weinig schelen wie ooit het bos aangeplant heeft, het gebied is nu een groene long voor Aarschot en Begijnendijk. Een grotere uitdaging is het verbinden van dit gemengd bos met omliggende natuur zoals de Demervallei, gezien de ligging tussen industrieterrein en grote steenwegen.

In Meetshoven wordt ingezet op het vervangen van Amerikaanse eik en Corsicaanse den door Zomereik, Wintereik en Beuk. Twee historische vennen worden opengemaakt. Je vindt er o.a. de Bruine vuurvlinder en de Vinpootsalamander, rond de resten van vennen en landduinen.